jueves, 21 de marzo de 2013

Un poema de Hermann Hesse


El llobu estepariu

Yo, llobu estepariu, cuerro y cuerro,
el mundu ta dafechu llaráu de ñeve,
del bedul ala’l cuervu,
¡per nenyuri una llebre o un corzu!
Gústenmi con llocura les corces,
¡si topare una!
Garrábala colos dientes, coles manes,
ye lo más guapo qu’hai.
Cola mante sería bonu de corazón,
llantábame fondu nel so pescuezu tienru,
fartábame a beber el so claro sangre colorao,
pa dempués en soledá aullar tola nueche.
Inclusu con una llebre dábame por contentu,
Gusta dulce la so carne tebio de nueche.
Entós, ¿cumplióse de toes toes la mio suerte
colo que fai la vida un daqué más agradable?
Púnxosemi yá gris el pelo na cola,
nin siquiera soi pa ver bien,
hai años que morrió la mio querida muyer.
Y agora cuerro y suaño con corces,
cuerro y suaño con llebres,
escucho cómo tira l’aire na nueche d’iviernu,
amato con ñeve’l mio gargüelu ingriente,
llevo al diañu na mio alma mísere.




Steppenwolf

Ich Steppenwolf trabe und trabe,
Die welt liegt voll Schnee,
Vom Biekenbaum flügelt der Rabe,
Aber nirgends ein Hase, nirgends ein reh!
In die Rehe bin ich so verliebt,
Wenn ich doch eins fände!
Ich nähm’s in die Zähne, in die Hände,
Das ist das Schönste, was es gibt.
Ich wäre der Holden so von Herzen gut,
Fräße mich tief in ihre zärtlich Keulen,
Tränke mich voll an ihren hellrotem Blut,
Um nachher die ganze Nacht einsam zu heulen.
Sogar mit einem Hasen wär ich zufrieden,
Süß schmeckt sein warmes Fleisch in der Nacht –
Ist denn alles und alles von mir geschieden,
Was das Leben ein wenig heiterer macht?
An meinem Schwanz ist das Haar schon grau,
Auch kann ich gar nimmer deutlich sehen,
Schon vor Jahren starb meine geliebte Frau.
Und nun trab ich und träume von Rehen,
Trabe und träume von Hasen,
Höre den Wind in der Winternacht blasen,
Tränke mit Schnee meine brennende Kehle,
Trage dem Teufel zu meine arme Seele.


Hermann Hesse (Calw,1877-Montagnola,1962)

No hay comentarios:

Publicar un comentario